Budapest anders…

Mijn tijd in Budapest was tof, ondanks dat het redelijk anders uitpakte dan ik had gehoopt. Mijn doel met deze trip was vooral om het contact met ‘Youth for Christ’ (YfC) in Hongarije te verdiepen, teamleden te ontmoeten en/of projecten te bezoeken. Van te voren heb ik contact gehad en het was bekend wanneer ik in Budapest zou zijn, maar er waren nog geen concrete meetings gepland. Er was ook niet direct iets beloofd, maar de mogelijkheid leek er te zijn om het team of projecten te gaan zien.
Ondanks de onzekerheid reisde ik toch naar Budapest, omdat ik geloofde dat dit toch de week was wanneer ik daar het beste heen kon. Ook zou na deze week Krisztina, de gastvrouw die me ontving en de plek waar ik verbleef, niet beschikbaar zijn.

Een heerlijke reis
Ook hier hebben sommige internationale treinen wifi aan boord. Maar deze keer had ik geboekt met een overstap en had dus geen wifi. Ik heb de 4,5 uur durende treinreis kunnen lezen in ‘De roeping’ van Anne vd Bijl. Het boek heb ik al jaren in de kast liggen, maar naast hier en daar wat ingekeken te hebben, had ik het nog niet goed gelezen. Deze reis werd ik echter diep geraakt door wat ik las en de reis was dan ook zo voorbij! Geraakt, door de simpele principes die hij beschreef en die we zo vaak over het hoofd kunnen zien: God roept iedereen! En we moeten gewoon doen wat onze hand vind om te doen! Het is een mentaliteitsverandering die dieper in mij aan de gang is en wat mijn focus lijkt te veranderen! Het gaat niet om ‘roekeloosheid’, maar om het serieus nemen van Gods roep om mensen die doen wat ze kunnen. Erg benieuwd waar dat toe gaat leiden! 🙂

Station Püspökladány in Hongarije

Geen meetings….. of toch wel 🙂
Helaas, na een paar dagen en wat telefoontjes en berichtjes, bleek dat juist deze week YfC niet de mogelijkheid had om mij te ontvangen, zowel op kantoor als op projecten. Pas de week daarna zouden verschillende projecten weer beginnen en ik kon niet echt langer blijven, omdat het verblijf dan te duur zou worden en ik ook graag in Oradea zelf nog wat mensen wilde ontmoeten. Maar met Krisztina heb ik dan Budapest maar weer opgezocht. Niet alleen de stad, maar ook heb ik weer een ‘oude vriend’ kunnen ontmoeten die ik 20 jaar geleden daar voor het eerst heb leren kennen. Geweldig was dit! Oude herinneringen ophalen en samen met hem eten in de Joodse Wijk!

Ook Budapest is tegenwoordig goed met de fiets te ontdekken

Eén van de eettenten in de ‘Joodse Wijk’

Ook mocht ik een dienst meemaken in een kerk waar ik nog niet was geweest (dat kan al snel in zo’n stad ;-)) en natuurlijk voetbal kijken, daar Hongarije ook meedeed met het EK. ‘Deed’, want ze werden uitgeschakeld die avond….helaas… En verder hebben we musea bezocht, natuurlijk de boulevard, paleizen en de grootste basiliek van de stad beklommen: de ‘Stephansdom’.

Toeval bestaat niet!
Toch was dit bezoek zeker niet voor niets! Op een dag zat ik met Krisztina te eten in een winkelcentrum ergens in de stad. Of je nu gelooft in toeval of niet, daar zaten twee medewerkers van ‘Fék‘, wat vroeger ‘Campus Crusade for Christ’ was. Ik ken de organisatie alleen van naam en ga lekker onderzoeken wat ze precies doen, maar ze vertelde over mooie programma’s onder de studenten van Budapest en ben uitgenodigd om in oktober, wanneer de scholen weer open gaan, weer terug te komen.
Het was een enorm tof gesprek wat we hadden en wie weet, ga ik eens kijken!

Herinnering aan de ‘Hongaarse opstand’, nu 60 jaar geleden. Op het doek staat zoiets als: “Een volk zei: ‘het is genoeg’!”

Ingang van een (ondergrondse) tentoonstelling over de Hongaarse opstand bij het parlementsgebouw

En weer verder…
Terug in Oradea mag ik lekker weer uitkijken naar mooie ontmoetingen hier en een reis naar Cernavoda / Constanta. Daarover later meer!

Een hartelijke groet uit een zonnig Oradea!